Of Gewoon Miskend?
Ah, de zwarte kat. Slechts een schaduw in de nacht, een mysterieuze verschijning die je stilletjes gadeslaat. Voor sommigen het toppunt van pech, voor anderen gewoon een kat met een bijzonder smaakvol vachtje. Maar laten we eerlijk zijn: waar komt die overtuiging vandaan dat zwarte katten ongeluk brengen?
Het begon waarschijnlijk ergens in de middeleeuwen, een tijd waarin mensen nog bang waren voor schaduwen, heksen en hun eigen buren. Zwarte katten werden vaak geassocieerd met heksen, die destijds behoorlijk slechte PR hadden (dankzij, nou ja, alles wat ooit door mensen werd verzonnen). Als een zwarte kat überhaupt de moeite nam om je pad te kruisen, moest dat wel een voorteken zijn dat je dag niet bepaald zonnig zou eindigen.
Fast forward naar vandaag, en je zou denken dat we inmiddels beter weten. Maar nee! Zwarte katten worden nog steeds gezien als ongeluksbrengers. Dit heeft niet alleen impact op hun reputatie, maar ook op hun adoptiekansen in asiels. Mensen zijn blijkbaar banger voor een zwarte kat in hun woonkamer dan voor de jaarlijkse belastingaangifte.
Maar laten we eerlijk zijn: wie is hier nu echt de ongeluksbrenger? Jij, met je dure vaas die toevallig breekbaar en op kattenhoogte staat? Of de kat die gewoon even over de rand wilde kijken omdat, laten we eerlijk zijn, katten geen grenzen kennen?
En misschien is het wel tijd voor een omkering van het stereotype. Wat als zwarte katten juist geluk brengen? Ze zijn tenslotte praktisch onzichtbaar in het donker, waardoor je een hoop elektriciteit bespaart. En wie heeft er een luxueuzere look dan een glanzende zwarte panter, maar dan in miniatuurformaat?
Dus de volgende keer dat een zwarte kat je pad kruist, geef ‘m een knipoog. Misschien brengt hij niet alleen geluk, maar ook een vleugje stijl in je leven. En als dat ongeluk toch blijft komen, geef dan je vaas de schuld — niet de kat.